Cyrilgm

ആത്മസംഘർഷത്തിന്റെയും വെറുപ്പുകളുടെയും ആസുര ലോകത്താണ് നാം ഇന്ന്. ആരെയൊക്കെയോ തോൽപ്പിക്കാനുള്ള ഓട്ടത്തിൽ ഒന്നു പുഞ്ചിരിക്കാൻ വരെ നാം മറന്നു പോയിരിക്കുന്നു. എങ്ങോട്ടാണ് ഈ ഓട്ടം?  എന്തിനു വേണ്ടിയാണ് ഈ ഓട്ടം?  ഒന്നു ആലോചിച്ചു നോക്കിയാൽ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരുപാടു ചോദ്യങ്ങൾ നമ്മുടെ മുന്നിൽ നീറി പുകഞ്ഞേക്കാം. ശ്വാസോച്ഛാസത്തിന്റെ ഒരു നിമിഷത്തെ നിശ്ശബ്ദതയിൽ വിസ്മൃതിയിലാണ്ടു പോകുന്നവരാണ് നാമെല്ലാം. അതിനാൽ നമ്മുടെ മുന്നിലോട്ട് കടന്നു വരുന്ന ഓരോ മുഖത്തെയും നമുക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ സ്വീകരിക്കാം. ഒരു പക്ഷെ നാം ഇനി അവരെ വീണ്ടും കണ്ടെന്നു കൂടി വരില്ല. എന്നാലും നമ്മുടെ ഒരു പുഞ്ചിരി അവർക്ക് നല്ലൊരു ദിവസം സമ്മാനിച്ചേക്കാം. പരസ്പരം പുഞ്ചിരിക്കാൻ നമ്മുക്ക് ശീലിക്കാം. ഹൃദയ വിശാലതയുടെ ഒരു പുതിയ ലോകം സൃഷ്ടിക്കാം....

പ്രാരാബ്ധങ്ങൾ മനുഷ്യന്റെ സിദ്ധികളെ മുരടിപ്പിക്കുന്നു. ജീവിത പരിമിതികൾ മൂലം അനവധി പ്രതിഭകളാണ് തിരിച്ചറിയപ്പെടാതെ പോകുന്നത്. വിധിയുടെ ഒരു ക്രൂര വിനോദമാണെന്നു തോന്നുന്നു....

നാം എല്ലാവരും മറ്റുള്ളവരുടെ പ്രചോദനങ്ങൾക്ക്‌ കാതോർക്കുന്നവരാണ് . ഇവയെല്ലാം ഒരു പരിധി വരെ നമ്മിൽ ഊർജ്ജം നിറയ്ക്കുന്നുണ്ടു താനും. എന്നാൽ ഇവയ്ക്കെല്ലാം ഉപരി സ്വയം പ്രചോദിതമാകാനുള്ള എളുപ്പ വഴി എന്തെന്നു വെച്ചാൽ മറ്റുള്ളവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുക. അതുവഴി നാമും സ്വയം പ്രചോദിതരാകും... Motivate others is the best way to motivate ourselves....

അവൻ അക്ഷമനായി വാച്ചിലേക്ക്‌ നോക്കി സമയം 09.10 ആയിരിക്കുന്നു. 09.00 ന് വരണ്ട ബാംഗ്ലൂർ വണ്ടി ഇതുവരെയും എത്തിയില്ല. "ഉത്തിരവാതിത്തം ഇല്ലാത്ത വർഗ്ഗം" അവൻ പിറുപിറുത്തു  കൊണ്ട് ഫേസ്ബുക്ക് പേജിലോട്ട്‌ ഊളിയിട്ടു.  ഉന്നാവ് പെൺകുട്ടിക്ക് നീതി നിഷേധിചെതിനെതിരെ താൻ ഇട്ട ഫേസ്ബുക്ക് പോസ്റ്റിന്റെ ചോട്ടിലെ കമന്റുകൾ വായിച്ചു നിർവൃതി അടഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ ഒന്നുകൂടി വാച്ചിലോട്ട്‌ നോക്കി ഇല്ല വണ്ടി വന്നിട്ടില്ല. മനസ്സിൽ മാസ്സ് ഡയലോഗ് ഓർത്തെടുത്തു കൊണ്ട് അവൻ യാത്രയുടെ അറിയിപ്പ് വന്ന മെസ്സേജിലെ  നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്യവേ വണ്ടി അവന്റെ അരികിൽ വന്നു നിന്നു. കനപ്പിച്ച ഒരു നോട്ടം ക്രൂവിൻെറ നേരെ നോക്കി അവൻ തന്റെ അമർഷം രേഖപെടുത്തി. ലഗേജ് എടുത്ത് പതിയെ അവൻ അകത്തു കയറി. ആവേശത്തോടെ തന്റെ സീറ്റ് പരതി. അഗ്രഹസാഫല്യമെന്നോണം തന്റെ അടുത്ത് ഒരു പെൺകുട്ടി തന്നെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ അവൻ മനകോട്ട കെട്ടി.  ഇനിയങ്ങോട്ട് ബാംഗ്ലൂർ എത്തുന്ന വരെയുള്ള മണിക്കൂറുകൾ എന്തെല്ലാം ചെയ്യണം എന്നതിന്റെ ഒരു രൂപരേഖ മനസ്സിൽ കുറിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ സീറ്റിൽ ചെന്നിരുന്നു. അടുത്തിരിക്കുന്ന കൊച്ചിനു ഒരു 20 വയസ്സ് പ്രായം കാണും അവൻ കണക്ക് കൂട്ടി. വല്...

മറവി ഒരു രോഗമല്ല; പിന്നെയോ മനുഷ്യനു കനിഞ്ഞു കിട്ടിയ ഒരു വരദാനമത്രേ. ലഭിച്ചു വന്ന ഉപകാരങ്ങള്‍ മറക്കാൻ  ചെയ്തു കൂട്ടിയ തെറ്റുകൾ മറക്കാൻ  അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ സ്നേഹബന്ധങ്ങള്‍ മറക്കാൻ  പരിപാലിച്ച് വന്ന പ്രകൃതിയെ മറക്കാൻ  അങ്ങനെ തന്നെ താനാക്കിയതെന്തും സൗകര്യപൂര്‍വ്വം മറക്കാൻ കിട്ടിയ ഒരു വരം...

കപടതകളുടെ ഈ ലോകത്ത് സാമാന്യ അളവിൽ കവിഞ്ഞതെന്തും ഒരു മുൻകരുതലോടെ വേണം നാം കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ. അതിപ്പോ ആത്മാർത്ഥ സ്‌നേഹം ആണെങ്കിൽ പോലും...

നാം ഓരോരുത്തരും ഓരോ നിമിത്തങ്ങളാണ്. പലരുടെയും ജീവിതത്തിൽ ഓരോ വഴിതിരിവുകൾക്കും നാം അറിയാതെ തന്നെ കാരണമാവുന്നു. പ്രപഞ്ചം നിയന്ത്രിക്കുന്ന ആ ശക്തിക്കു വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്ന നിമിത്തങ്ങൾ...